1. |
Θαύμα
04:49
|
|||
|
Τα κορίτσια βουλιάζουν αργά μες στη θάλασσα.
Απάνω αστράφτει και βροντά,
κι εγώ φοράω μαύρα γυαλιά.
Στην ακτή της ζωής κάποια νύχτα ναυάγησα,
και κάποιο δροσερό πρωί
ένα καράβι θα φανεί.
Χαρτορίχτρες και μάγοι, παπάδες και Χόλιγουντ,
δεν ονειρεύτηκαν θαρρώ
παράδεισο άλλον σαν κι αυτό.
Τα κορίτσια βουλιάζουν αργά και με οδηγούν
από το χέρι σαν μωρό
στον κοραλλένιο τους βυθό.
Χαρτορίχτρες και μάγοι, παπάδες και Χόλιγουντ,
δεν ονειρεύτηκαν θαρρώ
παράδεισο άλλον σαν κι αυτό.
|
||||
2. |
Πρέπει να πονέσεις
03:41
|
|||
|
Να πιστεύεις στον εαυτό σου,
είναι το μόνο μυστικό.
Κι αν δεν ξέρεις, ρώτα το γιατρό σου,
να σου πει πώς διάολο γίνεται αυτό.
Κι αν δεν ξέρεις, πήγαινε και ρώτα το γιατρό σου,
να σου πει πώς διάολο γίνεται αυτό.
Πρέπει
Πρέπει
Πρέπει να πονέσεις
Έξω η πόλη περιμένει,
δυο λογάκια να της πεις.
Όμορφη και ξαναμμένη ερωμένη,
μα πού διάολο να τα βρεις;
Όμορφη και ξαναμμένη ερωμένη η καημένη,
μα πού διάολο να τα βρεις;
Πρέπει
Πρέπει
Πρέπει να πονέσεις
Άγγελοι φτεροκοπάνε
στο γαλάζιο ουρανό.
Με λίγη πίστη σκύβουν στο αυτί και σου μιλάνε.
-Μα πού διάολο να τη βρω;
Με λίγη πίστη σκύβουν στο αυτί και σου μιλάνε, τραγουδάνε.
-Μα πού διάολο να τη βρώ;
Πρέπει
Πρέπει
Πρέπει να πονέσεις
|
||||
3. |
Νυχτερινό
05:50
|
|||
|
Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Χωρίς τα ρούχα,
εκείνα που ’χα,
πριν να πέσω
στης θάλασσας
την αγκαλιά τη μαύρη.
Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Και χίλια αστέρια
απλώνουν χέρια,
τρυφερά
να με χαϊδέψουν.
Και η σελήνη γυμνή κι εκείνη.
Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Και είμαι κύμα
και είμαι βράχος
και είμαι του βυθού το βάθος.
Και είμαι βράχος
και είμαι κύμα
κι είμαι του φεγγαριού ακτίνα.
|
||||
4. |
Άγρια Παιδιά
04:11
|
|||
|
Έρχονται μες στον ύπνο
κι έχουν πάντοτε δίκιο.
Έρχονται μες στον ύπνο μου αυτά,
τ’ άγρια παιδιά, τ' άγρια παιδιά.
Στήνουν χορό
πλάι στον νεκρό.
Πλάι στον νεκρό αδερφό τους αρχαίο χορό
τρυφερό.
Κόβουνε με ξυράφι
τ' ουρανού το χρυσάφι.
Κόβουνε με ξυράφι μικρό
τον ουρανό, τον ουρανό.
Πάρε να φας. Πάρε να πιεις.
Πάρε να φας και να πιεις, να πλυθείς, να ντυθείς,
ν’ αναστηθείς.
|
||||
5. |
Μικρός Ερωτικός
05:09
|
|||
|
[instrumental / ορχηστρικό]
|
||||
6. |
Χειμερία Νάρκη
05:25
|
|||
|
Είμαι μια αρκούδα που κοιμάται στο χιονιά
και τρώω πίτσα πάντα παγωμένη.
Κοιτώ τα πόδια μου, σαν θέλω συντροφιά,
κι η κάθε άνοιξη μπορεί να περιμένει.
Μη με ξυπνάτε!
Είμαι ένας λύκος που σιχάθηκε τ’ αρνιά.
Με ούζο νερό και ήλιο εγώ χορταίνω,
κι αν κάπου κάποτε θυμάμαι τα παλιά,
με δάκρυα τη μυρωδιά τού αίματος πλένω.
Μη με ξυπνάτε!
Είμαι η κότα που γεννάει χρυσά τ’ αυγά,
μα βγαίνουν κλούβια σαν φτάσουν στο παζάρι.
«Γιατί πουλάδα μου;» ο κύρης μου ρωτά,
κι εγώ γελώ κι αποκοιμιέμαι όλο καμάρι.
Μη με ξυπνάτε!
|
||||
7. |
Mama Grecque
04:16
|
|||
|
Γυρίζει στην πόρτα το κλειδί,
κι εσύ κοιμάσαι, η ώρα μία και μισή.
Στην κουζίνα όλα είναι όπως πρώτα,
όπως θα σε βρούνε κι αύριο το πρωί.
Φωτογραφίες σού κρατήσανε κι απόψε συντροφιά,
γλυκόπικρη ανάμνηση: «Σ’ αγαπώ, μαμά».
Χρόνια τώρα ζεις δι’ αντιπροσώπου.
Γελάς ή κλαις με τα νέα τού μετώπου.
Κλεισμένη ερμητικά στους πέντε τοίχους,
να σε ξανακλειδώσω πάω σ’ αυτούς εδώ τους στίχους.
Κι αν κάνουμε πως έχουμε τύψεις κι ενοχές,
τις δικές σου θέλουμε να κρύψουμε πληγές.
Ο ύπνος όλα θα τα σβήσει.
Αύριο θα μοιάζεις πάλι ζωντανή.
Η μέρα πάλι θα κυλήσει
κι εσύ θα προλαβαίνεις να φωνάζεις «να» και «μη».
Τα άγχη σου τα ίδια εδώ και χρόνια.
Με τις μέρες σου ποτίζεις του κήπου την μπιγκόνια.
Δεν σε σέβεται, δεν σε φοβάται,
μα εσένα σου αρκεί πού και πού να σε θυμάται.
Να ’σπαζα το σταυρό που κουβαλάς επ’ ώμου!
Μου φαίνεται πως πρέπει να σπάσω τον εαυτό μου.
Πού και πού θυμάσαι τα χρόνια τα δικά σου.
Πόσο συχνά να κλαις μέσα στη μοναξιά σου;
Φίλοι και ταξίδια, όνειρα παιδικά σου,
πώς να ανακατεύονται μέσα στα όνειρά σου;
Στενόμυαλη από ανάγκη κι αιώνια μπερδεμένη,
μ’ αγάπη και με δάκρυ τεκμηριωμένη.
Ο ύπνος όλα θα τα σβήσει.
Αύριο θα μοιάζεις πάλι ζωντανή.
Στης φαμελιάς τ’ αλισβερίσι
δούλα και κυρά, πανούργα και χαζή.
|
||||
8. |
Τραγούδι του παρόντος
04:31
|
|||
|
Της νοσταλγίας οι σημαίες κυματίζουν
για έναν άνεμο που φέρνει κάτι απ’ τα παλιά.
Μα στο μυαλό μου δυο στιχάκια κουδουνίζουν
για ό, τι τώρα και για πάντα ξεψυχά.
Δύο τουρίστες ένα άγαλμα εξετάζουν.
Ψάχνουν να βρούνε την αρχαία ομορφιά.
Μα εγώ στα δυο σου μάτια, που αλλού κοιτάζουν,
ποντάρω πάλι κι ας μη μου ’μειναν χαρτιά.
Πικρό τραγούδι του παρόντος
Πικρό τραγούδι όντως
Μες στο σκοτάδι λαμπερές φωτοβολίδες
διαφημίζουν έναν άλλον ουρανό.
Μα εγώ, που έχω ζήσει μοναχά μ’ ελπίδες,
κάτω απ’ αυτό εδώ το μαύρο σ’ αγαπώ.
Κι αν το τραγούδι μου δεν βρίσκει άλλα στιχάκια,
κι εγώ δεν ξέρω κατά βάθος τι να πω,
τώρα που μου γελούν τα δυο σου τα χειλάκια,
βρίσκω κουπλέ, βρίσκω ρεφραίν, και τραγουδώ.
Πικρό τραγούδι του παρόντος
Πικρό τραγούδι όντως
Μες στης Αθήνας το Σεπτέμβρη τριγυρίζεις
με ήλιο και θάλασσα στα μάτια δανεικά.
Τους φίλους χαιρετάς κι αυτούς που δεν γνωρίζεις,
κι η άμαξά σου κολοκύθα είναι ξανά.
Και αν ο πρίγκηπας δεν βρίσκει το γοβάκι,
που έχεις χάσει σ’ ενός βράχου τη σχισμή,
άκου αυτό εδώ το φάλτσο τραγουδάκι,
που σ’ αγαπάει, Σταχτοπούτα μου μικρή.
Πικρό τραγούδι του παρόντος
Πικρό τραγούδι όντως
|
||||
Themos Skandamis Athens, Greece
Ο Θέμος Σκανδάμης γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα.
Γράφει και τραγουδάει τα δικά του
τραγούδια από το 2006. Έχει εκδόσει πέντε album: “Μακροβούτι” (Καθρέφτης 2008), “Η Μάρθα Φριντζήλα τραγουδάει Θέμο Σκανδάμη” ( Lyra 2011), “Θ” (εκδόσεις Εκκρεμές 2013) και “Το σπίτι μου” (MLK 2017) και "Χειμερία Νάρκη" (συλλεκτικό βινύλιο από τον "Μικρός Ερωτικός")
... more
If you like Xeimeria Narki, you may also like:
Sorry I'm So Sensitive
by Bea Stewart
The second EP from Northern Irish singer-songwriter Bea Stewart runs from gentle folk to pillowy pop ballads, all perfectly executed.
go to album
Michelle Stodart’s folk music captures hope in melancholy, addressing the transformational aspects of the most challenging times.
go to album
Veneer (20th Anniversary Deluxe Edition)
by José González
featured on Bandcamp Radio Aug 29, 2023
go to album
Once Upon A Time In Montréal
by Murray A. Lightburn
The folk artist explores grief through these smooth and soulful tracks.
go to album
Our Blood Is Red
by Luke James Williams
Emotive acoustic balladry from this UK musician with heart on sleeve and hushed arrangements.
go to album
Oakland singer-songwriter honors her Haitian heritage with five R&B spirituals overflowing with radiance, fueled by her soft, angelic voice.
go to album
The tender UK psych folk on “Continuum” explores motherhood through song.
go to album
